Κατά την μυθολογία αποτελούσε έμβλημα του θεού Διόνυσου. Οι Αρχαίοι Έλληνες το είχαν σαν σύμβολο πένθους και όπως αναφέρει ο Όμηρος στην «Οδύσσεια» έσπερναν τον ασφόδελο στους τάφους, γιατί νόμιζαν ότι οι ψυχές τρέφονταν με τους κονδύλους τους.
Ο ασφόδελος έχει μεγάλη χρησιμότητα αφού από τους αποξηραμένους κονδύλους παράγεται μία σκόνη και αναμιγνύεται με κρύο νερό για να κάνει μια ισχυρή κόλλα , που χρησιμοποιείται από τους βιβλιοδέτες και τους υποδηματοποιούς. Επιπρόσθετα μια κίτρινη χρωστική ουσία λαμβάνεται από τον κόνδυλο. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και μελισσοκομικά αφού προσφέρει νέκταρ και άφθονη γύρη που συλλέγουν οι μέλισσες όλη την διάρκεια της ημέρας σχηματίζοντας μεγάλους σβόλους. Λένε ότι το μέλι που παράγεται από τις μέλισσες από τον ασφόδελο είναι ανώτερης ποιότητας και διακρίνεται για λεπτή γεύση του. Μέχρι σήμερα δεν έχω δει μέλισσες να συλλέγουν γύρη από το συγκεκριμένο είδος του ασφοδέλου σε αντίθεση με τα υπόλοιπα είδη που δείχνουν να προτιμούν οι μέλισσες για γύρη. αντίθετα είδα πολλές μέλισσες να συλλέγουν νέκταρ και τις φωτογράφισα. Νομίζω ότι είναι ο ποιο επιβλητικός ασφόδελος μαζί με τον ΚΙΤΡΙΝΟ ΑΣΦΟΔΕΛΟ (Asphodeline lutea)
Χρησιμοποιήθηκε υλικό από ΕΔΩ
Τα υπόλοιπα είδη που συναντάμε στην Ελλάδα είναι ο Asphodelus albus, ο Asphodelus fistulosus, ο Asphodelus ramosus, και ο Asphodeline lutea.
Σχόλια